The flying Dutch (wo)man
Door: jannekemulder
Blijf op de hoogte en volg Janneke
26 Februari 2011 | Argentinië, Puerto Madryn
Hallo allemaal,
Hoe gaat het in Nederland?
Bij mij gaat het nog steeds erg goed. Ik heb een heeeeele leuke week achter de rug! Ik heb ook weer ontzettend veel moeite met het afscheid nemen van iedereen… Ik haat afscheid nemen! Ik heb uiteraard veel zin om me te gaan settelen in Buenos Aires, maar vind het van de andere kant ook jammer dat die 4 weken rondreizen alweer bijna tot een einde zijn gekomen. Time flies when you’re having fun. Maar ik mag niets zeggen, want mijn klasgenoten lopen al een maand stage en dat besef ik maar al te goed.
Op mijn laatste dag in El Calafate vertrok ik om 13.00 naar het dorpje El Chaltén om dus te hiken met de Danish girls Kristine en Helle. Het dorp ligt in het park (wat uitzonderlijk is) en we kregen voordat we het dorp binnenkwamen voorlichting van de parkranger over wat wel en niet was toegestaan. Qua drank hoefden we niet veel mee te nemen, want water konden we gewoon uit de rivier drinken. Het was water van de gletsjer en zat vol mineralen. Toen ik er naar keek twijfelde ik of ik het wel moest drinken, maar het is zo lekker!
De volgende dag zouden we om 9.00 vertrekken om de route ‘Laguna Torre’ te wandelen. Het was in totaal 25 kilometer en best pittig. Onderweg is het niet een keer stilgevallen omdat we genoeg gesprekstof hadden en veel lol. We kunnen het erg goed met elkaar vinden en ik kan wel zeggen dat het vriendinnetjes zijn geworden. Ook hebben we afgesproken dat we een keer samen de Kennedy Mars gaan lopen in Someren, wat ik echt heel erg leuk vind!
Het eindpunt (uitkijkpunt), na een lange klim, was een uitzicht op de gletsjer en de Cerro Torre. ’s Middags rond een uur of 4 kwamen we terug in het dorp en besloten we naar de Chocolateria te gaan omdat we van verschillende mensen (en volgens mij staat het zelfs in de Lonely Planet) te horen kregen dat we daar absoluut naartoe moesten. Daar zat een bergbeklimmer uit ons hostel, waarmee we al vaker gepraat hadden en met zijn 4en hebben we eerst koffie met bailys en chocola besteld om vervolgens af te sluiten met een fles wijn. (echt alles wat niet goed is voor me :s) Maar wel erg gezellig en we hadden al de hele dag actief gewandeld. ;)
De dag daarna nam ik om 13.00 weer de bus terug naar El Calafate (om vervolgens door te reizen naar Ushuaia) en dus besloten we om 8.00 uur te vertrekken om nog een kleine wandeling te maken van ongeveer 3 uur. Deze wandeling ‘Laguna Capri’ was ook pittig omdat we bijna de hele route omhoog moesten klimmen. Uiteindelijk hadden we een prachtig uitzicht over de andere bekende berg onder de wandelaars, genaamd Fitz Roy. De route kwam uit bij een meer en we waren even helemaal stil en genoten van het moment omdat er niemand anders was en het er echt muisstil was, geen enkel geluid. Het maakte niet uit welke route we gingen wandelen, want ieder uitzicht was een plaatje.
Die nacht vertrok ik om 3 uur met de bus naar Ushuaia, Tierro del Fuego (einde van de wereld). Ik had er eerlijk gezegd niet ontzettend veel zin in, nadat ik had gehoord dat het een verlaten, klein stadje was en ik met de bus via Chili moest. Het was inderdaad ook wel een heel gedoe bij de grens, moet ik zeggen. Eerst moest ik 2 formulieren invullen, vervolgens moest ik mijn paspoort afgeven aan de buschauffeur en moesten we een halfuur tot een uur wachten. Vervolgens roept de buschauffeur door de bus: allemaal eruit, je backpack uit het laadruim pakken en naar binnen. Alle tassen moesten door de scan, tas weer in de bus en 10 kilometer verderop moet het nog eens maar dan voor de Chileense autoriteiten. Om Argentinië weer in te komen, hetzelfde riedeltje bij de Chileense autoriteiten en vervolgens weer bij de Argentijnse. Mijn paspoort is ondertussen 10 stempels rijker en ik moet nog terug. (op de foto laat ik maar 1 pagina in mijn paspoort zien!) Drugshonden komen vervolgens ook nog even aan je snuffelen, maar gelukkig hadden wij geen smokkelaar in de bus.
Toen ik ’s avonds om 22.30 aankwam bij Freestyle Hostel was ik wel enthousiast. Ik leerde meteen een Nederlandse jongen (Robbert) kennen en we besloten om vanaf dat moment samen dingen te gaan ondernemen. Ushuaia is echt een heel leuk stadje. Er is veel toerisme en er is genoeg te doen. Het heeft meerdere havens en een grote winkelstraat, een aantal uitgaansgelegenheden en ik vind dat er wel een bepaalde sfeer hangt.
Onze eerste tour was een boottocht over ‘Canal Beagle’. Het kanaal scheidt Argentinië van Chili. Als eerste kwamen we bij een mini eilandje met aalscholvers. Vervolgens op een ander eilandje, zagen we zeeleeuwen en als laatste bezochten we de vuurtoren van Ushuaia. Ik heb weer lekker veel foto’s gemaakt dus jullie kunnen het allemaal zien.
De volgende dag gingen we met zijn 3en hiken in het Nationaal Park Tierro del Fuego. Taylor uit Canada, die bij mij op de kamer sliep, ging ook mee. Haar zal ik waarschijnlijk over een maandje weer ontmoeten. We hebben uiteindelijk ongeveer 5 uur gewandeld langs de kustlijn en door de bergen.
Samen koken was ook een feest in het hostel, iedereen stond tegelijk in de keuken, gesprekken werden gevoerd in Engels, Spaans, Hebreeuw, Frans etc., een groot kippenhok. Degene die avonddienst had achter de receptie, was very lucky met ons omdat we voor hem gingen koken. Met de crew van het hostel was het erg gezellig en we zijn ook 2 avonden uit geweest.
Robbert en ik zijn de volgende dag naar het eiland met de pinguïns geweest en dat was echt superrr! Ze rennen niet weg, ze komen op 1 meter afstand en blijven gewoon genieten van de zon, of wat ze op dat moment aan het doen zijn. Echt geweldig! Er waren 2 soorten pinguïns en ze hadden net hun broedseizoen gehad, dus de kleintjes waren er niet meer (zij leven de eerste 7 maanden namelijk in de zee). Het waren er ook echt heel erg veel. Hier had ik echt naar uitgekeken, want wanneer zie je nu wilde pinguïns op zo’n afstand!? De reis ernaartoe duurde 1,5 uur en alleen de tocht was al prachtig. Het park waar we door moesten rijden, staat bekend om de Flag trees, vlagbomen, omdat het net lijkt alsof ze als een vlag in de wind hangen. Ik heb de afgelopen dagen ook nog wilde flamingo’s gezien in het park en tijdens de busrit. En op de ferry van Argentinië naar Chili, zwommen er Orka dolfijnen bij de boot! Deze zal ik waarschijnlijk nog meer gaan zien in Puerto Madryn.
Gisteren vertrokken Robbert en Taylor helaas weer en dus was ik nog een dagje alleen. Ik besloot om 9.00 met de bus naar het park te gaan om een andere wandeling te maken. Er stond aangegeven dat het de moeilijkste wandeling was en ik kan jullie vertellen, het was inderdaad de moeilijkste! Ik moest me ook registreren onderaan de berg, voor het geval mij iets zou overkomen en ik niet vóór 19.00 terug zou zijn, dan zouden ze mij gaan zoeken. Ik vroeg aan een stel Italianen of zij wisten waar de route begon en ze nodigden me uit om de hike samen met hen te maken. Helaas spraken ze nauwelijks Engels, geen Spaans en dus echt veel gepraat hebben we niet, maar gewoon het feit dat ik de wandeling niet alleen hoefde te doen, vond ik wel fijn. Ik liep voorop en was erg snel. De Italianen volgden me wat langzamer en noemden me “the flying Dutchman”. Ik was in hun ogen de vliegende Hollander, omdat ik naar boven vloog. (Ik wilde uiteraard gewoon zo snel mogelijk boven zijn, zodat ik weer naar beneden kon, duhhh ;)).
Toen we het stuk van de bomen voorbij waren, kwamen we op het stuk in de bergen waar geen bomen meer groeien en het waaide gevaarlijk hard. We moesten het laatste stuk nog (1 kilometer) naar boven klimmen tegen de stijle bergwand. Het was erg gevaarlijk, want het was een klein paadje langs de helling van de berg. Als er een windvlaag kwam, moesten we echt even stilstaan omdat we werden weggeblazen. Ik deed door de wind een misstap en kon me nog net staande houden. Ik overdrijf echt niet, het was echt eng. Gelukkig kan ik dit verhaaltje nog navertellen en er is dus niets gebeurd, maar we hebben niet tot het einde kunnen komen omdat het zo gevaarlijk was. Het uitzicht daarentegen was ook op dat punt al adembenemend en het mooiste wat ik tot nu toe gezien heb. We zaten zelf boven op de berg en keken zo over de besneeuwde toppen van de andere bergen. Prachtig! (zie de panorama)
Ik ben die dag ook nog in het ‘Prisoners museum’ geweest. Ik dacht, laat ik ook eens wat geschiedenis bestuderen door naar een museum te gaan, aangezien ik dat nog niet had gedaan de afgelopen 4 weken. Het is een gevangenis uit 1890 waar gevangenen zaten uit andere continenten. De reden hiervan was, dat ze in the middle of nowhere zaten en dus geen kans zagen te ontsnappen want dan zouden ze het niet overleven. Ze hebben het nog helemaal in oude staat gelaten en het deed me een beetje denken aan de film ‘Shawshenk Redemption’.
Morgenvroeg vertrek ik met de bus naar Puerto Madryn, wat halverwege Argentinië ligt aan de oostkust. Hier zal ik mijn reis (1e van dit jaar) afsluiten.
Jullie horen weer van me!
Besos!
Hola Estados Unidos,
I decided that I will tell you guys everything when I’m in Buenos Aires. I will call you. It’s better this way, because I don’t have enough time to translate the entire story. But enjoy the pictures and I will call you within a week or so.
xoxoxo
Hoe gaat het in Nederland?
Bij mij gaat het nog steeds erg goed. Ik heb een heeeeele leuke week achter de rug! Ik heb ook weer ontzettend veel moeite met het afscheid nemen van iedereen… Ik haat afscheid nemen! Ik heb uiteraard veel zin om me te gaan settelen in Buenos Aires, maar vind het van de andere kant ook jammer dat die 4 weken rondreizen alweer bijna tot een einde zijn gekomen. Time flies when you’re having fun. Maar ik mag niets zeggen, want mijn klasgenoten lopen al een maand stage en dat besef ik maar al te goed.
Op mijn laatste dag in El Calafate vertrok ik om 13.00 naar het dorpje El Chaltén om dus te hiken met de Danish girls Kristine en Helle. Het dorp ligt in het park (wat uitzonderlijk is) en we kregen voordat we het dorp binnenkwamen voorlichting van de parkranger over wat wel en niet was toegestaan. Qua drank hoefden we niet veel mee te nemen, want water konden we gewoon uit de rivier drinken. Het was water van de gletsjer en zat vol mineralen. Toen ik er naar keek twijfelde ik of ik het wel moest drinken, maar het is zo lekker!
De volgende dag zouden we om 9.00 vertrekken om de route ‘Laguna Torre’ te wandelen. Het was in totaal 25 kilometer en best pittig. Onderweg is het niet een keer stilgevallen omdat we genoeg gesprekstof hadden en veel lol. We kunnen het erg goed met elkaar vinden en ik kan wel zeggen dat het vriendinnetjes zijn geworden. Ook hebben we afgesproken dat we een keer samen de Kennedy Mars gaan lopen in Someren, wat ik echt heel erg leuk vind!
Het eindpunt (uitkijkpunt), na een lange klim, was een uitzicht op de gletsjer en de Cerro Torre. ’s Middags rond een uur of 4 kwamen we terug in het dorp en besloten we naar de Chocolateria te gaan omdat we van verschillende mensen (en volgens mij staat het zelfs in de Lonely Planet) te horen kregen dat we daar absoluut naartoe moesten. Daar zat een bergbeklimmer uit ons hostel, waarmee we al vaker gepraat hadden en met zijn 4en hebben we eerst koffie met bailys en chocola besteld om vervolgens af te sluiten met een fles wijn. (echt alles wat niet goed is voor me :s) Maar wel erg gezellig en we hadden al de hele dag actief gewandeld. ;)
De dag daarna nam ik om 13.00 weer de bus terug naar El Calafate (om vervolgens door te reizen naar Ushuaia) en dus besloten we om 8.00 uur te vertrekken om nog een kleine wandeling te maken van ongeveer 3 uur. Deze wandeling ‘Laguna Capri’ was ook pittig omdat we bijna de hele route omhoog moesten klimmen. Uiteindelijk hadden we een prachtig uitzicht over de andere bekende berg onder de wandelaars, genaamd Fitz Roy. De route kwam uit bij een meer en we waren even helemaal stil en genoten van het moment omdat er niemand anders was en het er echt muisstil was, geen enkel geluid. Het maakte niet uit welke route we gingen wandelen, want ieder uitzicht was een plaatje.
Die nacht vertrok ik om 3 uur met de bus naar Ushuaia, Tierro del Fuego (einde van de wereld). Ik had er eerlijk gezegd niet ontzettend veel zin in, nadat ik had gehoord dat het een verlaten, klein stadje was en ik met de bus via Chili moest. Het was inderdaad ook wel een heel gedoe bij de grens, moet ik zeggen. Eerst moest ik 2 formulieren invullen, vervolgens moest ik mijn paspoort afgeven aan de buschauffeur en moesten we een halfuur tot een uur wachten. Vervolgens roept de buschauffeur door de bus: allemaal eruit, je backpack uit het laadruim pakken en naar binnen. Alle tassen moesten door de scan, tas weer in de bus en 10 kilometer verderop moet het nog eens maar dan voor de Chileense autoriteiten. Om Argentinië weer in te komen, hetzelfde riedeltje bij de Chileense autoriteiten en vervolgens weer bij de Argentijnse. Mijn paspoort is ondertussen 10 stempels rijker en ik moet nog terug. (op de foto laat ik maar 1 pagina in mijn paspoort zien!) Drugshonden komen vervolgens ook nog even aan je snuffelen, maar gelukkig hadden wij geen smokkelaar in de bus.
Toen ik ’s avonds om 22.30 aankwam bij Freestyle Hostel was ik wel enthousiast. Ik leerde meteen een Nederlandse jongen (Robbert) kennen en we besloten om vanaf dat moment samen dingen te gaan ondernemen. Ushuaia is echt een heel leuk stadje. Er is veel toerisme en er is genoeg te doen. Het heeft meerdere havens en een grote winkelstraat, een aantal uitgaansgelegenheden en ik vind dat er wel een bepaalde sfeer hangt.
Onze eerste tour was een boottocht over ‘Canal Beagle’. Het kanaal scheidt Argentinië van Chili. Als eerste kwamen we bij een mini eilandje met aalscholvers. Vervolgens op een ander eilandje, zagen we zeeleeuwen en als laatste bezochten we de vuurtoren van Ushuaia. Ik heb weer lekker veel foto’s gemaakt dus jullie kunnen het allemaal zien.
De volgende dag gingen we met zijn 3en hiken in het Nationaal Park Tierro del Fuego. Taylor uit Canada, die bij mij op de kamer sliep, ging ook mee. Haar zal ik waarschijnlijk over een maandje weer ontmoeten. We hebben uiteindelijk ongeveer 5 uur gewandeld langs de kustlijn en door de bergen.
Samen koken was ook een feest in het hostel, iedereen stond tegelijk in de keuken, gesprekken werden gevoerd in Engels, Spaans, Hebreeuw, Frans etc., een groot kippenhok. Degene die avonddienst had achter de receptie, was very lucky met ons omdat we voor hem gingen koken. Met de crew van het hostel was het erg gezellig en we zijn ook 2 avonden uit geweest.
Robbert en ik zijn de volgende dag naar het eiland met de pinguïns geweest en dat was echt superrr! Ze rennen niet weg, ze komen op 1 meter afstand en blijven gewoon genieten van de zon, of wat ze op dat moment aan het doen zijn. Echt geweldig! Er waren 2 soorten pinguïns en ze hadden net hun broedseizoen gehad, dus de kleintjes waren er niet meer (zij leven de eerste 7 maanden namelijk in de zee). Het waren er ook echt heel erg veel. Hier had ik echt naar uitgekeken, want wanneer zie je nu wilde pinguïns op zo’n afstand!? De reis ernaartoe duurde 1,5 uur en alleen de tocht was al prachtig. Het park waar we door moesten rijden, staat bekend om de Flag trees, vlagbomen, omdat het net lijkt alsof ze als een vlag in de wind hangen. Ik heb de afgelopen dagen ook nog wilde flamingo’s gezien in het park en tijdens de busrit. En op de ferry van Argentinië naar Chili, zwommen er Orka dolfijnen bij de boot! Deze zal ik waarschijnlijk nog meer gaan zien in Puerto Madryn.
Gisteren vertrokken Robbert en Taylor helaas weer en dus was ik nog een dagje alleen. Ik besloot om 9.00 met de bus naar het park te gaan om een andere wandeling te maken. Er stond aangegeven dat het de moeilijkste wandeling was en ik kan jullie vertellen, het was inderdaad de moeilijkste! Ik moest me ook registreren onderaan de berg, voor het geval mij iets zou overkomen en ik niet vóór 19.00 terug zou zijn, dan zouden ze mij gaan zoeken. Ik vroeg aan een stel Italianen of zij wisten waar de route begon en ze nodigden me uit om de hike samen met hen te maken. Helaas spraken ze nauwelijks Engels, geen Spaans en dus echt veel gepraat hebben we niet, maar gewoon het feit dat ik de wandeling niet alleen hoefde te doen, vond ik wel fijn. Ik liep voorop en was erg snel. De Italianen volgden me wat langzamer en noemden me “the flying Dutchman”. Ik was in hun ogen de vliegende Hollander, omdat ik naar boven vloog. (Ik wilde uiteraard gewoon zo snel mogelijk boven zijn, zodat ik weer naar beneden kon, duhhh ;)).
Toen we het stuk van de bomen voorbij waren, kwamen we op het stuk in de bergen waar geen bomen meer groeien en het waaide gevaarlijk hard. We moesten het laatste stuk nog (1 kilometer) naar boven klimmen tegen de stijle bergwand. Het was erg gevaarlijk, want het was een klein paadje langs de helling van de berg. Als er een windvlaag kwam, moesten we echt even stilstaan omdat we werden weggeblazen. Ik deed door de wind een misstap en kon me nog net staande houden. Ik overdrijf echt niet, het was echt eng. Gelukkig kan ik dit verhaaltje nog navertellen en er is dus niets gebeurd, maar we hebben niet tot het einde kunnen komen omdat het zo gevaarlijk was. Het uitzicht daarentegen was ook op dat punt al adembenemend en het mooiste wat ik tot nu toe gezien heb. We zaten zelf boven op de berg en keken zo over de besneeuwde toppen van de andere bergen. Prachtig! (zie de panorama)
Ik ben die dag ook nog in het ‘Prisoners museum’ geweest. Ik dacht, laat ik ook eens wat geschiedenis bestuderen door naar een museum te gaan, aangezien ik dat nog niet had gedaan de afgelopen 4 weken. Het is een gevangenis uit 1890 waar gevangenen zaten uit andere continenten. De reden hiervan was, dat ze in the middle of nowhere zaten en dus geen kans zagen te ontsnappen want dan zouden ze het niet overleven. Ze hebben het nog helemaal in oude staat gelaten en het deed me een beetje denken aan de film ‘Shawshenk Redemption’.
Morgenvroeg vertrek ik met de bus naar Puerto Madryn, wat halverwege Argentinië ligt aan de oostkust. Hier zal ik mijn reis (1e van dit jaar) afsluiten.
Jullie horen weer van me!
Besos!
Hola Estados Unidos,
I decided that I will tell you guys everything when I’m in Buenos Aires. I will call you. It’s better this way, because I don’t have enough time to translate the entire story. But enjoy the pictures and I will call you within a week or so.
xoxoxo
-
26 Februari 2011 - 20:56
Annemien:
Janneke het is toch geweldig wat je allemaal mee mag maken. Prachtige foto's zeg. Geniet maar overal van en dat doe je ook, lees ik. Ik geniet van je verhalen en foto's. Groetjes Annemien -
26 Februari 2011 - 21:10
Jamay:
Lieve Janneke,
Met veel plezier lees ik je verhalen. Geweldig!!! Supermooie foto's. Ervaringen om nooit te vergeten!
Denk aan je en wens je heeeell veeeel plezier.
Pas goed op jezelf!
Liefs kus,
Jamay. -
26 Februari 2011 - 21:46
Marij:
He lief nichie, wat een schattige pinguins.
En wat vliegt de tijd !
Nog even en je loopt alweer stage.
Geniet nog even van je vrijheid en de natuur, wat is die prachtig daar, zo ruig!!Ik ben net zelf een week naar Sauerland geweest, hebben veel wandeltochten gemaakt, maar wat een verschil , de lieflijke heuvels van Sauerland en dan die ruige bergen en gletsjers, die jij bent tegengekomen.
Fijn dat je steeds zoveel leuke mensen tegenkomt! enne.... hou op met die enge dingen doen zoals daar boven op die berg met die dikke wind.
Ik geniet erg van je verhalen,en je foto's.
Liefs Marij
liefs -
26 Februari 2011 - 22:49
Marloes:
Hermoso viaje amiga! Continua a disfrutar Argentina y la vida, pq miedo es una mierda y arrepentimiento tambien ;)! tkm, besos -
26 Februari 2011 - 23:43
Carry:
Hoi lieve Janneke,
Wat een mooie belevenissen weer!! Prachtige foto's van alle dieren en bergen, echt genieten! Fijn voor je dat je dat alles met anderen kan delen.
Nog een paar dagen volop genieten voordat je aan de studie gaat!!
Ik blijf je met veel plezier volgen!
Dikke XX, Carry -
27 Februari 2011 - 01:33
Dady:
We zijn net terug van het federatiebal in Eindhoven. Het was helemaal tegek. Maar jou verhalen zijn helemaal te gek. Maar het rond reizen is bijna voorbij. Je studie gaat nu beginnen, en daar wens ik je alle goeds mee. Maar ik er twijfel er niet aan dat dat niet goed afloopt, je zult wel slagen met gemiddeld een 8.
XXX Dady -
27 Februari 2011 - 02:20
Megje:
Hey Janneke,goed vertoeven daar zo te lezen. Je foto's zijn geweldig! Geniet ervan en succes met je studie!kus Megje -
27 Februari 2011 - 08:31
Miek:
Hoi Janneke,
Wat een ervaringen heb je de laatste tijd weer opgedaan. Je reisverslag is wederom geweldig om te lezen. Foto's zijn echt SUPER, vooral de panorama's vind ik geweldig. En dan die dieren allemaal van zo dicht bij, ongelofelijk mooi.Ben weer reuze benieuwd naar ' 't laatste stukje' voor je in B.A. gaat beginnen !
xxx Miek
-
27 Februari 2011 - 08:34
Jos Van Mierlo:
super Janneke,wat bijzonder dat je dit allemaal me maakt.En ons daarbij laat delen in je belevingen.heel veel plezier en geniet ervan.Wel goed uitkijken hoor.Veel liefs Jos x -
27 Februari 2011 - 08:38
Sjoon:
Jenneke;)
echt dull wat u mee maakt, mooi om te lzen..
foto's vertelle ook veel..
veel plezier nog en tot snel
xx -
27 Februari 2011 - 09:27
Bert En Petra:
Heel mooi verslag weer van je belevenissen in het zuidelijkste puntje van Zuid-Amerika. Het is elke keer ’n genot om je verhalen te lezen. Succes met je reis naar B.A., we zijn nu al benieuwd naar je volgende verslag.
Groeten.
-
27 Februari 2011 - 10:17
Britt:
Heee liefiee!
Wat een fantastisch verhaal weer :) Geniet nog eventjes van je laatste dagen reizen.. en je weet dat het niet de laatste is dus weer genoeg om naar uit te kijken!! Te veel in een keer zien is ook niet goed, want dat kun je noooooit allemal onthouden!!
have fun!! en we moeten snel weer een keertje skypen, mis je!
Te quiero, beso!! -
27 Februari 2011 - 11:26
Stijn En Danielle:
Hee lieve Janneke!
Wat gaat het toch snel, al weer een maand voorbij! Je verhaal was weer heel erg leuk om te lezen en je foto's zijn super! Geniet van je laatste dagen voordat je aan je studie begint! Wij genieten een beetje met jou mee!
Doe voorzichtig en wij kijken uit naar het volgende verhaal.
Liefs Stijn en Daan -
27 Februari 2011 - 11:58
(oom) Jan:
Echt prachtig. Ga zo door. We genieten met je mee.
Kus
Jan -
27 Februari 2011 - 12:13
Carlijn:
Jaloers, jaloers, jaloers!
Wat heb je weer veel meegemaakt, echt super! Ik had naar Argentinië moeten gaan in plaats van Bolivia...
Geniet nog van de laatste daagjes reizen en dan lekker settelen in Buenos Aires!
X Carlijn -
27 Februari 2011 - 13:37
Elvier:
Dag lieverd,
Wat een leuke verhalen weer ! En prachtige foto's. En spannende avonturen...
En dan die pinquins, te leuk om ze van zo dichtbij te zien. Pas goed op jezelf en geniet nog even een paar dagen voordat je naar appartement gaat in BA. Hoop gauw te kunnen skypen !
Take care en dikke kus en knuffel !
xxx -
27 Februari 2011 - 13:43
Hanneke:
Hoi nichtje, wat maak jij weer veel mee zeg, geweldig wat een ervaring!!!
We genieten weer van je verslag en je prachtige foto's.
Nog heel veel plezier voordat je gaat studeren,maar dat zal voor jou ook weer een belevenis zijn!
Succes met alles!
Dikke zoen van Henk en mij!
-
27 Februari 2011 - 16:06
Kitty:
Heey Janneke,
oh wa zien je foto's ers weer gewelidig uit en die pinguins geweldig!
Zo te lezen heb je het helemaal naar je zin.
Nog veel plezier de laatste dagen voordat je weer in BA bent.
Kus Kitty -
27 Februari 2011 - 18:28
Noud En Rieky:
we hebben weer met plezier je vehaal gelezen en die 25 km gewandeld was zeker wel een mooie natuur als je mee gaat doen met de kennedy mars in someren komen we zeker kijken het paspoort wat een stemels wel mooie om te zien geniet ervan
groetjes -
27 Februari 2011 - 18:39
Sander:
Haay Janneke,
Om maar even met de foto's te beginnen: wow, echt súper mooi! Onwijs vet dat je flamingo's, pinguins zeeleeuwen en orka's in het wild hebt gezien, ik ben jaloers!!
Wat een avonturen maak je toch allemaal mee, maar wel voorzichtig blijven he *denkt aan het lopen op een richeltje met windkracht -??-*. Bij 8 maart staat bij mij in koeienletters "Janneke's eerste schooldag!", en ook al kun je dan niet meer reizen ik weet zeker dat dat ook een super ervaring gaat worden!
Geniet nog van je laatste weekje vrij!
Xx, Sander -
27 Februari 2011 - 20:51
Twan En Bertie:
Hey meid!!!
Wouw echt super gaaf allemaal jammer dat het allemaal zo snel gaat he!!! Succes met je studie maar dat komt zeker goed jouw kennende!
Dikke kus -
01 Maart 2011 - 20:42
Judith Van Raaij:
Wow ik ben nu echt fan van je blog! Prachtig zeg, wowie! Al kreeg ik wel een beetje een beklemmend gevoel bij het verhaal over die berg ;)
Heb je nieuwtjes thuis ook even in de groep gegooid en we zijn allemaal erg jaloers! ;)
Have fun! -
02 Maart 2011 - 15:32
Oma Trees:
Lief meiske,
Wat een prachtige reis en wat is de natuur toch geweldig mooi en groots.Jouw verhaal over alles wat je ziet en meemaakt is het waard om aan iedereen te laten lezen en te laten zien.Gelukkig dat wij de enge dingen van jou pas horen als jij het ons zelf kan vertellen en de afloop o.k. is.Lieverd het einde van deze reis is voor jou aanstaande en jij begint aan je nieuwe studie,Heel veel succes dus Alles sal reg kom Liefs en dikke kus van oma Trees -
06 Maart 2011 - 15:26
Renée:
Hey Janneke!
Het is leuk om over de plaatsjes te lezen die michelle en ik ook willen gaan bezoeken. We vertrekken dinsdag naar de Iguazu falls en gaan dan verder in Argentinië. Misschien is het leuk om wat af te spreken als wij in Buenos Aires zijn! Kan je ons ook meer vertellen over je avonturen ;) Xx Renée
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
